محمد محمدعلی، داستان نویس درگذشت
به گزارش فروشگاه تکنولوژی، ژاله محمدعلی، خواهر این نویسنده به ایسنا گفت او ساعت 2 بامداد آدینه (24 شهریور) به وقت ایران از جهان رفته است.
به گزارش ایسنا؛ محمد محمدعلی هفتم اردیبهشت 1327 در خیابان مولوی تهران متولد شد. در سال 1344 و هنگامی که مشغول تحصیل در دبیرستان مروی بود علاوه بر نگارش چند نمایش نامه، سالنامه مروی را منتشر کرد. پس از اخذ دیپلم در سال 1349 به سربازی اعزام شد و در سپاه ترویج و آبادانی خدمت کرد. در همان دوران سربازی بود که طرح های اولیه داستان های درهٔ هندآباد گرگ داره و از ما بهتران شکل گرفت.
در سال 1353 وارد دانشکده علوم سیاسی و اجتماعی شد و سپس با لیسانس علوم سیاسی و اجتماعی به استخدام سازمان بازنشستگی کشوری عایدی. محمدعلی از 1369 به وزارت فرهنگ و آموزش عالی منتقل و در مرکز اسناد و مدارک علمی کشور مشغول کار شد. در 1381 بازنشسته شد.
نخستین کتابش را که مجموعه داستانی با نام درهٔ هندآباد گرگ داره بود در 1354 منتشر کرد و در آن به شیوه ای واقع گرایانه به زندگی فقرزده روستاییان پرداخت. محمدعلی یکی از اعضا و شرکت کنندگان جلسات داستان خوانی و داستان نویسی پنج شنبه ها با نظارت هوشنگ گلشیری بود. از سال 1359 تا 1361 سردبیری فصلنامه ای به نام برج را به عهده داشت و پس از آن نیز کم و بیش با مطبوعات از جمله مجله های دنیای سخن و جمعه همکاری می کرد و سه ویژه نامه شعر و داستان مجله جمعه به سردبیری او منتشر شد. در سال 1364 به همراه جواد مجابی، محمد مختاری و حمیدرضا رحیمی جلسه شاعران سه شنبه را تشکیل داد.
از مهم ترین آثار او رمان برهنه در باد است که جایزه داستان نویسی یلدا را نیز از آن خود ساخت؛ اثری که بعلاوه در میان نامزدهای نهایی جایزه منتقدان و نویسندان مطبوعات بود.
از آثار این نویسنده به این عنوان ها می توان اشاره نمود: مجموعه داستان های بازنشستگی و داستان های دیگر (1366)، چشم دوم (1373) و دریغ از روبه رو (1378) و رمان های رعد و برق بی باران (1370)، نقش پنهان (1370)، باورهای خیس یک مرده (1376)، برهنه در باد (1379، برنده تندیس یلدا در سال 1380)، قصه تهمینه (1382)، آدم و حوا (1383)، جمشید و جمک (1383)، مشی و مشیانه و دنیا زندگان.
منبع: فرارو