بچه ها زمان؛ یکی از جاه طلبانه ترین داستان های علمی تخیلی قرن نو - فروشگاه تکنولوژی

مجموعه ای برای تفکر درباره آینده بشر و هوش های دیگر

بچه ها زمان (Children of Time) فقط یک کتاب نیست؛ شروع یک سه گانه عمیق و گاه آزاردهنده درباره بقای بشر، ماهیت هوش، و آینده تمدن هاست. این مجموعه تا به امروز شامل سه جلد منتشرشده است و جلد چهارم نیز در آینده منتشر خواهد شد:

Children of Time (2015) - بچه ها زمان

Children of Ruin (2019) - بچه ها ویرانی

Children of Memory (2022) - بچه ها حافظه

Children of Strife (در دست انتشار؛ احتمالا 2026) - بچه ها نبرد

هر جلد، با وجود پیوستگی مفهومی، داستانی مستقل دارد و پرسش هایی تازه درباره تعامل میان انسان و گونه های بیگانه مطرح می نماید. دنیا خلق شده در این مجموعه، به مراتب وسیع تر از یک خط داستانی ساده است.

خلاصه ای از داستان بچه ها زمان

در آینده ای دور، بشر در کوشش برای نجات بقای خود، سیارات مختلف را ترافرم می نماید تا سکونت پذیر شوند. در یکی از این پروژه ها، قرار است نوعی ویروس برای تسریع تکامل میمون ها به کار رود، اما به دلیل یک اشتباه، ویروس به عنکبوت ها منتقل می گردد. نتیجه آن است که گونه ای از عنکبوت های فوق هوشمند با ساختار اجتماعی پیچیده در سیاره ای نو شکل می گیرند. همزمان، یک کشتی فضایی که حامل بازماندگان زمین است، به همان سیاره نزدیک می گردد. این برخورد میان دو تمدن - یکی انسانی، دیگری عنکبوتی - پرسش هایی عمیق درباره هوش، زبان، همکاری و ترس از ناشناخته مطرح می نماید. روایت به صورت متناوب از نگاه انسان ها و عنکبوت ها پیش می رود و نوعی توازن بی نظیر میان همدلی و غریبگی می سازد.

هوش بیگانه و تکامل: چایکوفسکی چه می خواهد بگوید؟

یکی از مهم ترین مضامین این رمان، چالش برانگیزی مفهوم هوش است. برخلاف بسیاری از آثار علمی تخیلی که موجودات بیگانه را صرفاً تقلیدی از انسان ها نشان می دهند، چایکوفسکی در بچه ها زمان گونه ای خلق می نماید که واقعاً بیگانه اند؛ از لحاظ بیولوژیکی، فرهنگی، و شناختی. عنکبوت ها در این کتاب دارای زبان خاص، سلسله مراتب اجتماعی پیچیده و حتی شیوه ای منحصر به فرد در انتقال دانش اند. با آنکه ممکن است برای خواننده، ابتدا ترسناک یا نچسب به نظر برسند، رفته رفته خواننده با آن ها احساس نزدیکی و حتی همدلی می نماید. این هوشمندی در داستان نویسی باعث می گردد تا انسان، خود را از دید دیگری ببیند؛ نگاهی بیرونی و بی رحم به غرور تمدن انسانی.

ساختار علمی دقیق، اما قابل فهم

چایکوفسکی نه تنها داستان پردازی قوی دارد، بلکه دانش زیست شناسی و تکامل را به خوبی در بافت رمان گنجانده است. او فرایند تکامل را به صورت مرحله به مرحله در خصوص عنکبوت ها تصویر می نماید، از نخستین رفتارهای اجتماعی تا دستیابی به دانش فناوری. حتی نوع تفکر عنکبوت ها با انسان تفاوت دارد؛ آن ها شبکه ای، غیرخطی و گروه محور فکر می نمایند. این نکات علمی در دل داستانی هیجان انگیز و پرکشش قرار گرفته اند که بدون احتیاج به پیش زمینه آکادمیک هم قابل درک است. این کتاب به نوعی ادای دین به نظریه داروین و بعلاوه به آینده نگری فلسفی درباره تمدن های هوشمند است. برخلاف آثار پیچیده و پرزرق وبرق علمی تخیلی، بچه ها زمان با سادگی ظاهری اش، عمق بی نظیری دارد.

تقابل و تعامل: وقتی تمدن ها با هم روبرو می شوند

داستان کتاب به گونه ای پیش می رود که خواننده منتظر تقابلی حماسی میان انسان و عنکبوت هاست، اما در نهایت با یکی از غیرمنتظره ترین و انسانی ترین انتها ها روبرو می گردد. به جای جنگ، سازشی فلسفی شکل می گیرد که ریشه در شناخت متقابل دارد. این تصمیم ساختاری، اثری ژرف تر از هر نبرد فضایی برجای می گذارد. مفهوم قدرت، اخلاق، و بقاء در این کتاب به شکلی پیچیده و غیرقطبی ترسیم شده اند؛ هیچ کس کاملاً درست یا کاملاً اشتباه نیست. همین خاکستری بودن ارزش ها، کتاب را به اثری زنده و چندلایه تبدیل نموده است. چایکوفسکی ما را وادار می نماید تا از زاویه ای تازه به معنای زندگی، هوش، و همزیستی بنگریم.

ادامه مسیر با جلد دوم: بچه ها ویرانی

در جلد دوم، یعنی Children of Ruin، داستان از عنکبوت ها فاصله می گیرد و وارد دنیای دیگر می گردد. در این سیاره، پروژه ای مشابه باعث پیدایش گونه ای از اختاپوس های هوشمند شده است. برخلاف عنکبوت ها که ساختار اجتماعی شان شبکه ای بود، اختاپوس ها فکر هایی فردگرا و چندگانه دارند. تعامل میان این گونه ها با انسان ها، روایت تازه ای از سوءتفاهم، ترس و فرصت را خلق می نماید. کتاب با وفاداری به مضامین فلسفی جلد اول، مفاهیم نوی مانند هوشیاری ترکیبی، زبان غیرخطی و حافظه های زیستی را مطرح می نماید. جلد دوم ثابت می نماید که موفقیت جلد اول تصادفی نبود و دنیا چایکوفسکی هنوز پر از کشف است.

جلد سوم: بچه ها حافظه، جایی برای پرسش از هویت

Children of Memory، سومین جلد مجموعه، بیش از آنکه به تقابل بیرونی بپردازد، سفری درونی به مرزهای حافظه، هویت و حقیقت است. داستان حول شخصیتی می چرخد که دچار بحران فکری است و روایت های مختلفی از واقعیت را تجربه می نماید. این کتاب با بازی های روایی هوشمندانه و ساختاری پیچیده، خواننده را به چالش می کشد که واقعیت را چطور تعریف می نماید. تأثیر خاطرات جمعی و فردی در شکل گیری تمدن و اخلاق، از مباحث محوری این جلد است. چایکوفسکی این بار فلسفی تر از همواره ظاهر می گردد و بیش از آنکه پاسخ دهد، پرسش می سازد. اگر جلد اول درباره شروع هوش بود، جلد سوم درباره آینده خودآگاهی ست.

یک مجموعه برای آینده نگرها، فیلسوفان و دوستداران داستان های متفاوت

بچه ها زمان فقط یک داستان علمی تخیلی نیست؛ نمایشی است از آنچه ممکن است اگر جسارت تفکر داشته باشیم. این مجموعه ما را با خود به دنیای می برد که در آن، نه انسان در مرکز است و نه هوش، الزاماً انسانی تعریف می گردد. چایکوفسکی با ظرافتی کم نظیر، خواننده را وادار می نماید مرزهای درک خود را توسعه دهد و از زاویه ای غیرانسانی به دنیا بنگرد. اگر در پی داستانی هستید که هم سرگرم کند، هم فکرتان را به چالش بکشد، این مجموعه یکی از برترین انتخاب هاست. سفری است به دل زمان، به اعماق گونه های هوشمند دیگر، و به درون پرسش هایی که هنوز جوابی برایشان نداریم.