سالروز درگذشت پرویز مشکاتیان ؛ معشوق اگر تب کند عاشق می میرد - فروشگاه تکنولوژی

خبرنگاران - محمد بلبلی: سی ام شهریور سال 88 سالروز درگذشت پرویز مشکاتیان است، هنرمندی که احتیاج به تعریف یا تمجدیدهای تکراری و نخ نما شده مرسوم ندارد. کارنامه هنری مشکاتیان بسیار پربار و درخشان است و ما نیز قصد آنالیز آثار او را نداریم.

موسیقی مشکاتیان چنان با ریشه های قدیمی، عمیق و اصیل هنر ایرانی گره خورده که گویی این نغمات را از قرن ها پیش از تولد در روح او دمیده اند. ساخته های مشکاتیان اکثرا به شکل تک صدایی (انیسون) اجرا شده اند، شاید کسانی که به ارکسترهای چندصدایی و هارمونی و به ویژه موسیقی کلاسیک علاقه مند هستند، این تک صدایی را ضعف موسیقی مشکاتیان که نه اشکال کلی موسیقی شرق بدانند. اما ساخته های مشکاتیان آنقدر از جمله بندی های بی نظیر سرشار است که تا حد بسیار زیادی آثار او را از تنظیم های چندصدایی بی احتیاج می نماید.

جمله بندی زیبا در موسیقی به این معناست که شنوده بعد از شندین چندباره قطعه ناخواسته قسمتی از آن را زمزمه کند و به یاد بسپارد، تفاوتی ندارد این موسیقی تک صدایی باشد یا چندصدایی.

موسیقی مشکاتیان پر است از قرینه سازی های بی نظیر، قرینه سازی هایی که برگرفته از هنر ناب ایرانی است، قرینه سازی هایی که نمونه های خیره کننده آن را در معماری هایی مانند مسجد امام اصفهان، سی وسه پل و بسیار دیگر از این دست آثار می بینیم، قرینه هایی که اگر نیک بنگریم باز ریشه آن را در طبیعت متقارن می یابیم.

مشکاتیان در تنظیم ارکستر چندصدایی نیز توانایی وسلیقه ای ظریف داشت و این را در آلبوم بیداد به زیبایی نمایان کرد. بعلاوه آلبوم های دود عود، جان عشاق، و گند مینا از آثاری به شمار می روند که نسبت به دیگر آثار او ساختار متفاوتی دارند، موسیقی این آلبوم ها برای ارکستر بزرگ نوشته و به وسیله کامبیز روشن روان و محمدرضا درویشی تنظیم شدند.

مشکاتیان موسیقی دانی بود که سراغ موسیقی نمی رفت، اعتقاد داشت نغمات باید خودشان در زمانی که نمی دانیم کی سراغ قلب و روح هنرمند را بگیرند، آنگاه است که ماندگارترین آثار ساخته می شوند.

به قول بیژن کامکار که می گفت پرویز اعتقاد داشت که موسیقی کارخانه لوله پلیکا نیست که هروقت شما مواد را داخل دستگاه ریختی از سوی دیگر لوله تحویل بگیری، موسیقی باید به هنرمند الهام گردد.

مطالعات متون تاریخی، احاطه بر ادبیات کلاسیک کهن، نو و معاصر، ریشه در خاک پراصالت خراسان داشتن و از همه مهم تر عشق وافر و عمیق به ایران از او هنرمندی با ویژگی های خاص ساخته بود.

مشکاتیان به عنوان یک هنرمند میهن پرست همیشه با مسائل اجتماعی همراه بود، این را می توان در آثار او مشاهده کارد، آثاری که در آلبوم های چاووش منتشر شدند.

بعلاوه سرود رزم مشترک یا همان همراه شو عزیز با شعری از برزین آذرمهر که احتمالا نام مستعار مشکاتیان باشد، از ساخته های بسیار زیبا و حماسی اوست که جایگاه خاصی بین مردم پیدا کرد.

مشکاتیان همیشه عشقی عمیق به ایران و مردم سرزمینش داشت و شاید همین عاشقی علت عمر کوتاه او شد، معشوق اگر تب کند، عاشق می میرد.

او در سی ام شهریور سال 88 در 55 سالگی درگذشت، افسوس که سرو آزاد ایران این خنیاگر عاشق خیلی زود از خیل عاشقان جدا شد و به سوی معشوق ازلی رفت.