خجالتی بودن تا چه سنی عادی است؟
به گزارش فروشگاه تکنولوژی، سمانه تعلیم دهنده - کارشناس ارشد مشاوره توان بخشی نوشت: یکی از مسائل رفتاری بچه ها، کمرویی و خجالتی بودن است که برخلاف دیگر مسائل رفتاری، برای خانواده و مدرسه، مشکل ساز و دردسرآفرین نیست و گاهی هم به عنوان یک حسن از آن یاد می گردد، اما متاسفانه استمرار آن باعث اختلال رفتاری می گردد که در بسیاری از مواقع نه تنها مانعی برای شکوفایی قابلیت ها، خلاقیت ها و ایفای مسئولیت های کودک در آینده می گردد بلکه می تواند تاثیری مستقیم روی رفتار های اجتماعی اش بگذارد.
حتی در مواقعی باعث می گردد او از حق و حقوق خود بگذرد. طبق آمار منتشر شده از انجمن روان پزشکی آمریکا، حدود 60 درصد از بچه ها جوامع شرقی خجالتی اند، درصورتی که این آمار در جوامع غربی حدود 40 درصد است. بعلاوه طبق آمار، حدود 15 درصد از نوزادان به طور ذاتی با گرایش به کمرویی متولد می شوند. (منبع آمار: nytimes.com). اما چرا درمان این اختلال مهم است؟
خجالتی بودن تا 4 سالگی طبیعی است
کمرویی برای کودک 12 ماهه که خودش را پشت مادر پنهان می نماید و برای پسر بچه 3 یا 4 ساله که از بودن با دیگران خجالت می کشد، بسیار طبیعی است، اما با افزایش سن بعضی از بچه ها و نوجوانان همچنان با این موضوع روبرو اند و خود را در حصاری از کمرویی محبوس نموده اند. این بچه ها به علت کمرویی، همیشه از نظر پیشرفت تحصیلی و قدرت خلاقیت و نوآوری در کلاس درس نمره کمتری نسبت به همسالان عادی خود می گیرند؛ چرا که کمرویی مانعی جدی برای رشد قابلیت ها و خلاقیت های آن هاست.
کمرویی با غیر اجتماعی بودن فرق دارد
بچه ها کمرو خیلی کم و با احتیاط با دیگران حرف می زنند، از جلب توجه دوری می نمایند، اعتماد به نفس خود را زود از دست می دهند و زود کوتاه می آیند یا لکنت زبان می گیرند. کمرویی با غیر اجتماعی بودن فرق دارد، غیر اجتماعی بودن یک انتخاب است در حالی که کمرویی کمتر تحت کنترل فرد است.
آسیب های خجالتی بودن بچه ها
بچه ها در دنیایی زندگی می نمایند که بیشتر موجوداتش از آن ها بزرگ تر هستند و آن ها کوچک بودن خود را به عنوان یک ضعف تلقی می نمایند. گاهی تحول رشد بچه ها از نظر والدین دور می ماند و آن ها ناگهان متوجه می شوند که کودک شان کمرو و خجالتی است. معمولاً بچه ها به شدت کمرو، والدینی خجالتی دارند که کمتر با دیگران ارتباط دارند، بنابراین شاهد روابط متعدد والدین با دیگران نیستند.
تحقیقات بیانگر آن است که کمرویی با قابلیت های اجتماعی پایین تر، معروفیت کمتر و اعتماد به نفس کمتر در کودک ارتباط دارد. بیشتر تحقیقات نشان می دهد که افراد کمرو از قبل به افسردگی دچار هستند و افسردگی عموماً با اضطراب همراه است بنابراین اضطراب اجتماعی در برقرار نکردن روابط اجتماعی کودک و افسردگی نقش دارد. در واقع کمرویی باعث کاهش یا از دست دادن فرصت هایی است که کودک در ارتباط با دیگران در اجتماع روبرو می گردد. او نمی تواند دوستانی پیدا کند و در واقع حامی برای زمان های بد و ناخوشایند خود را از دست می دهد.
کودک خجالتی را مجبور به حرف زدن نکنید
شما نمی توانید کودک خجالتی را مجبور به حرف زدن کنید و نباید هم چنین کنید، ولی می توانید کار هایی را انجام دهید تا احتمال این که کودک بدون فشار شما صحبت کند، بیشتر گردد. اگر کمرویی باعث دردسر کودک در زندگی اش باشد، ممکن است به مرور زمان به ترس و وحشت تبدیل گردد و دیگر نمی توان این مشکل را طی مدت زمان کوتاهی حل کرد. این اختلال باید مرحله به مرحله به یاری یک درمانگر رفع گردد.
8 توصیه به والدینی که کودک خجالتی دارند
1-کودک را برای روبه رو شدن با افراد تازه مطلع کنید.
2- به فرزندتان آموزش دهید که چگونه با افراد تازه در شرایط تازه صحبت کند.
3- کودک را تحت فشار نگذارید تا خجالتی بودن را کنار بگذارد.
4- به خاطر حرف زدن او با دیگران و ارتباط برقرار کردن، تحسین اش کنید.
5- توقعات خود را هنگام رویارویی کودک با دیگران معین کنید.
6- به جای کودک صحبت نکنید.
7- هرگز او را به علت کمرویی و حرف نزدن با دیگران تمسخر و استهزا نکنید.
8- از یک درمانگر و متخصص یاری بگیرید.
منبع: روزنامه خراسان
منبع: فرارو